Een strip over een meisje met een doodshoofd
Het volgende verhaal is ontstaan door een samenwerking tussen mij en Nelson Wagenaar (Neoflox). Na het zien van een tekening van Nelson op Instagram ontstond bij mij het idee van een verhaal. We spraken af bij hem thuis en al snel hadden we een plot, die ik uitwerkte in een scenario (inclusief storyboard) van 3 pagina's. Ik liet me daarbij inspireren door het verhaal 'Arzach' van de Franse striptekenaar Moebius over een mysterieuze held die op een pterodactylus (een vliegend dinosaurusachtig wezen) de wereld rondreisde.
Arzach was een revolutie in de jaren zeventig toen het gepubliceerd werd in het underground magazine Métal Hurlant. Het verhaal had geen dialogen en bestond uit meerdere delen die op verschillende manieren door de lezer kon worden opgevat. En dat was precies het effect dat ik wilde bereiken met het titelloze project dat ik samen met Nelson maakte.
Zowel Nelson en ik waren enthousiast over het script, maar omdat ik vond dat er te weinig obstakels in het verhaal waren die de held moest overwinnen, besloot ik in overleg met Nelson scènes toe te voegen. En ook Nelson kreeg door mijn plot allerlei ideeën, zoals hele gave animaties die hij toevoegde op Instagram.
Overigens kun je je ook afvragen of dit verhaal een 'strip' is. Want als je interactie toevoegt bij een strip (zoals ik deed bij de interactieve versie van Joris) en filmpjes is het dan nog een strip? Of heel iets anders? Vragen die ik als schrijver en stripmaker erg interessant vind.
Helaas is het verhaal nooit afgekomen, en bestaat het alleen uit een serie losse plaatjes en animaties. Wat best ironisch is, want het was nooit de bedoeling geweest om de betekenis van deze strip aan de lezer uit te spellen. Net als Arzach moet de lezer de gaten in dit beeldverhaal invullen. Wat dat betreft kun je het project best geslaagd noemen.
Hieronder vind je het eerste deel van het beeldverhaal:
En dit is deel twee:
De serie tekeningen die door Nelson zijn gemaakt eindigt met deze shot: de tekening die mij inspireerde om een verhaal te vertellen. De cirkel is dus helemaal rond.
Wat gebeurt er hierna? Ik heb verschillende scenario's bedacht voor het eind. Maar ze hadden allemaal een ding gemeen: het zou negatief eindigen voor de mensheid (of in elk geval: we zouden het verkloten voor de rest van het universum). Maar er is ook een mogelijk positief einde:
Eergisteren deelde Nelson een videoclip die verdacht veel met ons verhaal gemeen had. Zo veel dat het bijna bizar is. Als schrijver kan ik alleen concluderen dat ik kennelijk niet creatief genoeg was. Want als meerdere mensen hetzelfde idee hebben, is er niet lang genoeg over nagedacht. Creativiteit zit juist in het verder denken dan de eerste beelden. En ik moet toegeven die bestonden uit best veel scifi-clichés: eenzame reiziger, een woestijn, een piramide. Maar het werkt. Want clichés zijn er natuurlijk niet voor niks. Want hoe had het anders gemoeten (misschien interessant om over te fantaseren)?
Hieronder dus een positieve manier waarop het verhaal had kunnen eindigen (zie het einde van deze clip):
Mocht je nieuwsgierig zijn naar het oorspronkelijke storyboard van 3 pagina's: die deel ik in een volgende post. Ten slotte stel ik een aantal vragen aan jou, de lezer:
- waar denk jij waar het verhaal over gaat?;
- wie is het skelettenmeisje? Is ze echt of een metafoor? Geld dit ook voor de insect-wezens?;
- wat is de motivatie van het meisje om de robotvrouw (die zich in een piramide bevindt) te bereiken?;
- is dit verhaal een strip, een animatie of iets anders?;
- zou je liever een afgerond versie willen zien of spreekt het verhaal in deze vorm juist tot de verbeelding (je kunt zeggen dat er sprake is van co-creatie: de lezer verandert als het ware van een passieve kijker in een actieve deelnemer);
Ik ben nieuwsgierig naar jouw mening.